پدرم چند روزی بود که مدام اصرار میکرد برام بره خواستگاری

دقیقاً خواستگاری اون دختری که یه عمره در حسرت داشتنش میسوختم؛البته نباید فکر کنید این یه اتفاق تصادفی بوده؛اون میدونست من کی رو دوست دارم.

شب بیستم بهمن بهشون زنگ زدن و رفتن خونشون؛با وجود اینکه من سربازم ؛اما به نظر میرسه قبول بکنن.به نظر میرسه اون مال من میشه.

باید دنبال یه کار پاره وقت باشم.

یه دل خوشحال و یه دل ساکتم

دنیا بهم یاد داده به خاطر هیچ چیز خوشحال نشم و به خاطر هیچی ناراحت نشم.

این بزرگترین درسیه که تو 26 سال زندگی یاد گرفتم؛اینکه دنیا تا وقتی چیزی رو از صمیم قلب بخوای ازت دریغش میکنه ؛و دقیقاً وقتی بریدی ؛وقتی دیگه دل مرده شدی؛دو دستی میاد تقدیمت میکنتش

عجب دنیا فاحشست

خدا این صفت رو به دنیا داده تا اونایی که میفهمن دل بهش نبندن

من فهمیدم اما ...

واقعاً انسان نادونه و فراموش کار