برای نبودن به چه چیری محتاجم

به نبودن با تو؟

به شکستن در خود؟

به تمنای وصالت هردم

سنگ بر شکم خاطره هایم بستن؟

دم به دم میخوانم

روزهای گره خورده به ننگ

روزهای صوم حرام

روزگاری در دود

روزهایم همه خاکستر و سرد

شب نشین همه شبها شده ام

چنین گفت نره خز قلی میرزا،آن پیر خرابات ابد

              تا زه دستانت میرسد کاری نکن

                                        زان سبب که به هیچ ،هیچ ندادند

خدایا بد جور خوابیدی پاشو

ظهر شده

دهن ماهم سرویس شده

انگار وقتی به مارسیدی معتاد شدی؟

شبا بیداری و ما خوابیم

روزا ما بیداریم و تو خوابی

نکنه رفتی به خواب زمستونی

این همه دعا این همه ناله

کجایی؟

بر زمین و زمان لعنت

                                 آمین

خواب رفته بودم

گریه هایت را ستون کن

من سقف می شوم