داداشی

اینکه روح اله داداشی کی بود و چطور بود به کنار.اون تو خاک و ما زنده،باید ببینیم قاتلش یه شرور سابقه دار بوده یا یه بچه 17 ساله که نه از روی قلدری بلکه از روی ترس و بی تجربگی چاقو انداخته.یه تازه جوون که هنوز پر سرش باد بوده و از زندگی فقط غرورش رو فهمیده.به نظرم اگه قاتل یه شرور سابقه دار نبوده اعدامش اشتباهه.نه اینکه نباید حق به حق دار میرسید،نه !باید یه کم با دقت بیشتری به قضیه نگاه میشد.بعضی قاتل ها با وجود اینکه اولیاء دم قصاص رو می خوان اما دو سه سال تو زندون میمونن بلکه رضایتی اخذ بشه.اما چرا در این مورد این اتفاق نیفتاد؟

باید بگم در یه مقایسه ساده و در نظر من اون خانمی که رو صورتش اسد پاشیده بودن و از اسید پاش قبل از اجرای قصاص گذشت کرد خیلی محبوب تره تا یه قهرمان ملی که خانوادش از خون یه پسر 17 ساله نگذشتن.میدونم که قصاص حق اولیاء دمه و خانواده داداشی یه عزیز رو از دست دادن اما خانواده داداشی میتونستن بگذرن از خونش و برای همیشه اسم روح اله داداشی رو با گذشت مترادف میکردن.

خدا هر دوشون رو رحمت کنه.

نظر شما چیه؟