جه بنویسی

و چه ننویسی

من تو را خط می زنم

تو را می کوشم که بپوشانمت

لباس تازه تردید

خاک را خط می زنم

و قلمم

مثل شخم تازه تو را می رویاند

از دل خاک های خشک

که کشته شده ایم